DR HAB. INŻ. ROMAN MARCINKOWSKI
Dr hab. inż. Roman Marcinkowski swoją działalność zawodową rozpoczął po ukończeniu Technikum Budowlanego w Koźlu i studiów w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu w 1973 roku w jednostce wojsk inżynieryjnych w Nysie na stanowiskach dowódczych. Po pięcioletniej służbie w tej jednostce wojskowej podjął uzupełniające studia II stopnia na Wydziale Inżynierii Lądowej i Geodezji Wojskowej Akademii Technicznej, które ukończył w 1980 roku z wyróżnieniem, uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa lądowego w specjalności inżynieria wojskowa.
Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę dydaktyczno-naukową na stanowisku starszego asystenta w Instytucie Inżynierii i Komunikacji Wojskowej Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji WAT. Od 1980 do 2003 roku był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wojskowej Akademii Technicznej i jednocześnie oficerem Wojska Polskiego. Po doktoryzacji w 1991 roku pracował na stanowisku adiunkta i kierownika zakładu (w latach 1992-93: kierownika Zakładu Mostów Dróg i Lotnisk; w latach 1994-2001: kierownika Zakładu Organizacji Wojskowych Prac Inżynieryjnych; w 2002 roku: kierownika Zakładu Inżynierii i Budownictwa Transportowego). W latach 2002 – 2003 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Inżynierii, Chemii i Fizyki Technicznej WAT ds. kształcenia. Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego w 2003 roku na skutek zmian strukturalnych Wojskowej Akademii Technicznej, został zwolniony z zawodowej służby wojskowej w stopniu pułkownika i zatrudniony w WAT na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W tym też czasie rozpoczął współpracę z Wydziałem Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii Politechniki Warszawskiej w Płocku.
Jako nauczyciel akademicki WAT i oficer wojsk inżynieryjnych prowadził zajęcia dydaktyczne z zastosowania badań operacyjnych w inżynierii wojskowej, technologii i organizacji wojskowych prac inżynieryjnych, technologii i organizacji budowy, kierował praktykami studentów na budowach: remontu Mostu Poniatowskiego w Warszawie, budowy Metra w Warszawie, budowy autostrady Kraków-Chrzanów, budowy Trasy Toruńskiej. Realizował wraz z zespołami WAT 14 prac naukowo-badawczych o różnym zakresie i przeznaczeniu, kierował zespołami badawczymi realizującymi prace naukowo-badawcze we współpracy z Instytutem Badawczym Dróg i Mostów w Warszawie, Centralnym Biurem Projektowo-Badawczym Budownictwa Kolejowego „KOLPROJEKT”, dla Wojsk Inżynieryjnych, dla Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Prace te zostały nagrodzone przez Komendanta WAT czterema zespołowymi nagrodami rektorskimi i nagrodą Szefa Wojsk Inżynieryjnych Wojska Polskiego.
Pracę na Wydziale Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii PW rozpoczął w 2003 roku, początkowo na ½ etatu, od roku 2005 na cały etat (drugie miejsce pracy), a od 2008 roku został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Warszawskiej. W tym też roku rozwiązał stosunek pracy z Wojskową Akademią Techniczną. Od 2006 roku pełnił funkcję kierownika Zespołu Technologii i Organizacji, a od 2008 roku kierownika Zakładu Konstrukcji i Technologii Budowlanych oraz prodziekana Wydziału Budownictwa Mechaniki i Petrochemii ds. ogólnych, które to funkcje pełni również w obecnej kadencji władz na Uczelni.
Dydaktykę podstawową w PW prowadzi w zakresie przedmiotów obejmujących technologię, organizację i ekonomikę budownictwa. Prowadzi również przedmiot na studiach doktoranckich („Inżynieria przedsięwzięć budowlanych”). Wypromował w czasie całej pracy dydaktycznej około 60 magistrów i inżynierów budownictwa.
W latach 2005-2007 wygłosił dwa wykłady na inauguracjach roku akademickiego w PW w Płocku i na Wojskowej Akademii Technicznej, wykład na forum Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN (Aspekty badawcze podejmowania decyzji w planowaniu i organizacji działalności budowlanej) i dla członków PZITB – na zaproszenie Komitetu Inżynierii Procesów Budowlanych i Inwestycyjnych ZG PZiTB (Współczesne problemy technologii, organizacji i zarządzania w budownictwie).
W zakresie działalności organizacyjnej, na Wojskowej Akademii Technicznej przewodniczył komitetom organizacyjnym pięciu konferencji naukowo-technicznych z zakresu inżynierii i zarządzania w sytuacjach kryzysowych (w tym trzech międzynarodowych), kierował podyplomowymi studiami z zakresu szacowania nieruchomości zarządzania i pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, eksploatacji kompleksów wojskowych. Pracując na Politechnice Warszawskiej kierował organizacją czterech konferencji i warsztatów w Puławach (na temat Problemy przygotowania i realizacji inwestycji budowlanych) oraz dwóch konferencji w ramach Płockich Forów Budowlanych. Aktywnie też uczestniczył w innych konferencjach pracując w ich komitetach naukowych. Pracował w różnych komisjach, w tym w Senackiej Komisji ds. Organizacji Uczelni.
Od 1993 roku nieprzerwanie do chwili obecnej jest członkiem Sekcji Inżynierii Przedsięwzięć Budowlanych (dawniej Sekcji Organizacji i Zarządzania w Budownictwie) Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. W kadencji 1996-99 pełnił w tej Sekcji funkcję sekretarza naukowego a obecnie zostałe wybrany na funkcję zastępcy przewodniczącego Sekcji. Jest członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Stowarzyszenia Saperów Polskich, Towarzystwa Naukowego Płockiego oraz członkiem Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Posiada uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami w budownictwie. Jest redaktorem Przeglądu Budowlanego (miesięcznik PZITB).
Działalność naukowa i badawcza profesora skupiała się w dwóch nurtach. Pierwszym z nich były zagadnienia stricte wojskowe. Dotyczyły one organizacji i funkcjonowania różnych systemów zabezpieczenia inżynieryjnego pola walki (dróg, fortyfikacji, zapór inżynieryjnych, przepraw), efektywności działania pododdziałów wojsk inżynieryjnych, metodologii planowania wykonania zadań i operacyjnego planowania wykorzystania sił i środków inżynieryjnych. Kierując pracami badawczymi w tym obszarze został opracowany zbiór katalogów nakładów rzeczowych na wykonanie wojskowych prac inżynieryjnych umożliwiający komputeryzację planowania wykonania przedsięwzięć inżynieryjnych. Katalogi te w formie bazy danych wykorzystywane są do planowania rzeczowo-czasowego w systemach komputerowych oraz podejmowania decyzji operacyjnych o wyznaczeniu realizatora do określonego zbioru zadań i logistycznego zabezpieczenia ich wykonania. Omawiany Komputerowy System Planowania Wojskowych Prac Inżynieryjnych uzyskał wysoką ocenę Szefa Wojsk Inżynieryjnych i był prezentowany w 2002 roku w Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach.
Drugim nurtem działalności naukowej i dydaktycznej profesora jest technologia, organizacja i ekonomika budownictwa (cywilnego i wojskowego). W tym nurcie lokalizuje swoje rozprawy naukowe: doktorską Harmonogramowanie zadań inżynieryjno-budowlanych według wybranych kryteriów decyzyjnych i habilitacyjną Metody rozdziału zasobów realizatora w działalności inżynieryjno-budowlanej. W tym obszarze pracuje z doktorantami w Płocku. Aktualnie jest promotorem w trzech przewodach doktorskich (jednym zakończonym, drugim na etapie recenzowania rozprawy doktorskiej i jednym w toku przygotowywania rozprawy doktorskiej) oraz opiekunem naukowym trzech doktorantów Stacjonarnych Studiów Doktoranckich na macierzystym Wydziale w Płocku.
Najważniejszymi wynikami badań profesora są metody planowania przedsięwzięć inżynieryjno-budowlanych, modele i metody analizy nakładów rzeczowych na wykonanie zadań i przedsięwzięć, analizy rzeczowo-czasowe działalności produkcyjnej różnie zorganizowanych jednostek wykonawczych. Pracując nad tymi zagadnieniami, głównie w celu ich komputeryzacji, identyfikował problemy, tworzył ich modele i opracowywał metody rozwiązania. Posługiwał się przy tym najczęściej metodami badań operacyjnych, teorią zbiorów, teorią grafów i sieci, kombinatoryką i rachunkiem prawdopodobieństwa. Prace z tego zakresu były prezentowane na konferencjach krynickich Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, konferencjach Inżynierii Procesów Budowlanych organizowanych przez Sekcję IPB KILiW PAN, na kilku międzynarodowych konferencjach w kraju i za granicą. Publikacje z tego zakresu są, oprócz tekstów zamieszczonych w materiałach konferencyjnych, w Biuletynie WAT, Przeglądzie Budowlanym i Kolejowym, Metodach Komputerowych w Inżynierii Lądowej, w Archiwum Inżynierii Lądowej, Communications (Słowacja) oraz w zeszytach naukowych różnych Uczelni.
Za działalność zawodową został wyróżniony wieloma nagrodami, odznakami i medalami, w tym: złotą Odznaką Honorową SITK RP i złotą Odznaką Honorową TNOiK, Honorową Odznaką „Zasłużony dla Transportu RP”, złotym medalem „Zasłużonemu Saperowi WP”, Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, Złotym Krzyżem Zasługi RP, Medal Komisji Edukacji Narodowej. W 2009 roku został wyróżniony przez Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa Nagrodą im. Prof. Aleksandra Dyżewskiego.
