Architektura w mundurze
Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku łączy w sobie militarny rygor i surowość betonu o wyraźnie zaznaczonym rytmicznym deskowaniu z miękkością oraz ciepłem wnętrz wynikającymi z zastosowania drewna jako materiału wykończeniowego i wyposażenia wnętrz przywołującego na myśl skojarzenia z atmosferą domową dworku Polski międzywojennej.
Kompleks Muzeum Józefa Piłsudskiego jest wielofunkcyjnym obiektem kultury, który powstał w podwarszawskim Sulejówku – miejscu, w którym Marszałek osiadł wraz z rodziną po odrodzeniu się Rzeczypospolitej. Budynek powstał w celu upamiętnienia Jego postaci nie tylko za pośrednictwem poświęconej Mu wystawy stałej, przechowywania, ochrony i udostępniania zwiedzającym związanych z Nim pamiątek materialnych, ale także w celu prowadzenia szerokiej działalności edukacyjnej i kulturalnej. Obiekt zrealizowano w latach 2016–2019 w oparciu o koncepcję architektoniczną przygotowaną przez architektów Krzysztofa Jaraczewskiego i Radosława Kacprzaka. Dokumentacja budowlana, wykonawcza oraz nadzór nad przebiegiem realizacji były po stronie pracowni PIG Architekci.
Militarny rygor i atmosfera dworku
Ze względu na położenie na terenie leśnym, w sąsiedztwie zabytkowych dworków „Milusin”, „Drewniak” oraz „Willa Bzów”, w celu uniknięcia ich zdominowania nowo projektowaną bryłą większość kubatury budynku, jednocześnie stanowiącą przede wszystkim część wystawowo-edukacyjną, zrealizowano pod ziemią. Pozbawiona jest przy tym dostępu do światła naturalnego. Hala Wystawy Stałej znajduje się na trzeciej kondygnacji podziemnej, strop nad nią jest na poziomie terenu. Nad poziomem terenu znajduje się kubatura z główną strefą wejściową oraz częścią biurowo-administracyjną. Część ta nie jest wyższa niż wspomniane powyżej obiekty
zabytkowe, z którymi sąsiaduje.
Charakterystyczna w odbiorze forma obiektu wynika z założeń koncepcyjnych. Budynek łączy w sobie militarny rygor i surowość betonu o wyraźnie zaznaczonym rytmicznym deskowaniu z miękkością oraz ciepłem wnętrz wynikającymi z zastosowania drewna jako materiału wykończeniowego (sufity podwieszone) i wyposażenia wnętrz przywołującego na myśl skojarzenia z atmosferą domową dworku Polski międzywojennej.
Ważne jest także realne funkcjonalne przeplatanie się wnętrza i zewnętrza. Strefa wewnętrzna przeznaczona dla obsługi zwiedzających znajduje się pomiędzy placem wejściowym po zachodniej stronie budynku a placem wielofunkcyjnym po stronie wschodniej i otwiera się na obie strony przy pomocy wrót przesuwnych o wymiarach 6 x 6 m z jednej strony oraz wrót rozwiernych z drugiej. Dzięki temu wnętrze budynku będzie współistniało z wydarzeniami odbywającymi się na obu placach, tj. koncertami, spotkaniami.
Rysunek szalunku, z widoczną strukturą drewna i miejscową niedoskonałością desek, a także klawiszowaniem, jest swoistym ornamentem, którego szczerość buduje nastrój obiektu.
UWAGA !
Cyfrowe wydania dostępne bezpłatnie!
Aktualny numer magazynu Builder, numery archiwalne oraz pozostałe publikacje z Biblioteki Buildera do pobrania bezpłatnie w wersji cyfrowej:
na urządzenia mobilne (tablet, smartfon) w bezpłatnej aplikacji Builder Polska dostępnej w App Store i Google Play
do przeglądania na komputerach w dowolnej przeglądarce na stronie e.buildercorp.pl
