BAŁTYK TOWER INNOWACYJNOŚĆ I WIZJA

Pod koniec 2014 roku w miejscu starego kina Bałtyk przy rondzie Kaponiera w Poznaniu rozpoczęła się budowa wieżowca, który dziś, po blisko dwóch i pół roku prac, stanowi najbardziej charakterystyczny i rozpoznawalny element miejskiego krajobrazu. 

Otwarty w czerwcu wysokościowiec posiada 17 kondygnacji, 67 m wysokości i powierzchnię całkowitą wielkości 25 tys. m2. Obserwatorzy podziwiający efekt końcowy i jego architekturę nie wiedzą, ile wyzwań napotkały wszystkie firmy, które zaangażowano do jego realizacji. Już na etapie projektu pojawiły się ograniczenia związane z kształtem działki, maksymalną dopuszczalną wysokością wynoszącą 68 m oraz sąsiedztwem powstałego w połowie XIX wieku budynku, w którym w przeszłości mieściła się drukarnia Concordia. Z tymi niedogodnościami doskonale poradziła sobie holenderska pracownia architektoniczna MVRDV we współpracy z pracownią NO Natkaniec Olechnicki Architekci, projektując wieżowiec, który z każdej strony wygląda inaczej, a swoim niezwykle nieregularnym kształtem przywodzi na myśl rozpostarty żagiel zwężający się ku szczytowi. Najciekawszym elementem projektu jest sięgające szóstego piętra nadwieszenie nad wejściem do budynku, w którym architekci zlokalizowali taras.

Rozwiązania szyte na miarę
Elewacja Bałtyku nie została wykonana z fasady słupowo-ryglowej, a z betonu, który wyglądem imituje kamień. Pod tą surową elewacją znalazła się ukryta, praktycznie niewidoczna z zewnątrz aluminiowa konstrukcja, której wykonanie powierzono poznańskiej firmie Alglob. Projektem skomplikowanych rozwiązań współgrających z żelbetową konstrukcją wieżowca zajęła się firma Yawal SA.
Elewacja budynku, wpięta za betonowe gzymsy, została wykonana w oparciu o system okienno-drzwiowy Yawal TM 74HI, który ze względu na zaprojektowane przez architektów rozwiązania wymagał pewnych modyfikacji. Obliczenia statyczne wykonane przez konstruktorów Yawal wykazały, że do prawidłowego funkcjonowania budynku ze względu na jego gabaryty konieczne jest dodanie wzmocnienia poprzeczek pionowych systemu poprzez zaprojektowanie dodatkowego profilu o podwyższonej wytrzymałości. Jednym z elementów projektowania obiektowego elewacji było wykonanie konstrukcji przeciwpożarowych na bazie systemu TM 75EI z wykorzystaniem szyby przeciwpożarowej o dużych gabarytach wynoszących 1150 x 3500 mm. Ze względu na bardzo duże rozmiary przeszklenia konieczne było uzyskanie specjalnej opinii obiektowej pozwalającej na ich zastosowanie.
Największe wyzwanie wiązało się z zapewnieniem budynkowi właściwej cyrkulacji powietrza. Betonowa elewacja – zwłaszcza latem – mogłaby doprowadzić do nadmiernego nagrzewania się wnętrza biurowca. Do systemu TM 74HI dodano więc specjalne profile obiektowe do wykonania klap wentylacyjnych usytuowanych na każdym piętrze Bałtyku począwszy od drugiej kondygnacji, w sumie zamontowano 416 klap. Aby otwarte klapy nie ukazywały obserwatorom skomplikowanej, stalowej konstrukcji wewnętrznej, obudowano je z zewnątrz rozwiązaniem żaluzji stałych typu „Z” powstałych na bazie systemu Yawal Sun Protection. Zamontowane za pomocą uchwytów żaluzje nie tylko wyeliminowały problem turbulencji przepływu powietrza, ale też zabezpieczyły budynek przed owadami i zanieczyszczeniami.
Konsekwencją zaprojektowania łączonych segmentów elewacji było powstanie, zapewniających modułowy montaż konstrukcji, pionowych połączeń dylatacyjnych, które kompensują naprężenia wywołane zmianami temperatury, gwarantując prawidłową pracę budynku. W przypadku Bałtyku przerwy dylatacyjne rozmieszczone są od 3000 do 5600 mm i mają szerokość 5 mm. Kolejnym ważnym aspektem prac podjętych przez konstruktorów Yawal stało się więc zmniejszenie ich widoczności od strony wewnętrznej. Zaprojektowano w tym celu specjalne profile dylatacyjne, które dodatkowo zapewniły maksymalny poziom szczelności przy zachowaniu sztywności.
Na wyższych kondygnacjach wieżowca od strony Hotelu Sheraton, poczynając od 13., a kończąc na 15. piętrze, znajdują się przynależące do apartamentów nieosłonięte kamienną konstrukcją i cofnięte od lica budynku tarasy, których dwuskrzydłowe drzwi rozwierane wyposażone w pojedynczy pakiet szyb skonstruowano w oparciu o system fasadowy Yawal FA 50N HI i system TM 74HI. Krawędzie tarasów zostały zabezpieczone za pomocą pełniących rolę barierek ścianek z pojedynczą szybą Yawal PBI 50.
W strefach przeciwpożarowych budynku, zarówno na parterze, jak i na poszczególnych piętrach wieżowca, zastosowano system TM 75EI, na bazie którego skonstruowano drzwi wyjściowe na najniższym poziomie oraz pola stałe na wyższych kondygnacjach o klasach odporności ogniowej EI 60 i EI 30.

W poszukiwaniu harmonii
Wszystkie rozwiązania zaproponowane przez producenta systemów aluminiowych poddawane były kompleksowym badaniom uwzględniającym różne czynniki, które miały oddziaływać na powstały wieżowiec. Poznań jest dużym miastem, charakteryzującym się wysokim poziomem hałasu i natężenia ruchu drogowego, które to czynniki muszą być uwzględnione przy doborze elewacji i wymagają zastosowania rozwiązań akustycznych gwarantujących komfort użytkowania pomieszczeń biurowych. Oprócz sprawdzenia właściwości akustycznych systemów Yawal przeprowadzono również badania ogniowe w zakresie rozwiązań pasów międzykondygnacyjnych, ocenę mocowania okładzin elewacyjnych oraz badania na infiltrację powietrza, wody i obciążenia spowodowane wiatrem.
Twórcy powstałego w centrum Poznania wieżowca udowodnili, że połączenie nowoczesnej i tradycyjnej architektury może przebiegać w sposób harmonijny. Bałtyk Tower to realizacja, która współgra z historycznym otoczeniem, jednocześnie tworząc reprezentacyjny biurowiec zapewniający możliwość jak najlepszego wykorzystania przestrzeni przez użytkowników budynku oraz osoby zupełnie postronne.