MIKOŁAJ ZAJDA: DOWNTOWN ANDERSIA

Tematem mojego projektu jest poznanie właściwych rozwiązań rozwoju architektonicznego i urbanistycznego w samym sercu Poznania. Moją ambicją było zaprojektowanie budynku wielofunkcyjnego w postaci hybrydy jednego kompleksu.

Wybrałem tę działkę, ponieważ otoczona jest podobnym kontekstem. W moim projekcie skoncentruję się na zaprojektowaniu bryły łączącej architekturę mieszkaniową, biurową, hotelową, rekreacyjną i komercyjną, wraz z przestrzeniami prywatnymi, półprywatnymi i publicznymi. Projekt opierać się będzie na wielu analizach, wymaganiach planu miasta, potrzebie gospodarczej Poznania i decyzji o warunkach zabudowy.

Na drodze poszukiwań
Proces projektowy ma za zadanie znalezienie odpowiedniego rozwiązania funkcjonalnego, rynkowego, zachowując odpowiedni wpływ na przestrzeń publiczną oraz panoramę Poznania. Rosnące wieże Andersia Retail autorstwa Pracowni Ewy i Stanisława Sipińskich wyznaczają określony sposób, do którego należy się odnieść. Z drugiej strony mamy hotel Novotel, który jest dyskusyjnym symbolem poznańskiego modernizmu.

Jednakże panorama miasta nie jest bardzo gęsta. Składa się z kilku budynków, wyższych niż otoczenie, oddzielonych od siebie bez konkretnego planu. Stwarza to chaotyczne widoki, lecz momentami może wyglądać spójnie. Najwyższe konstrukcje mają nieco ponad 100 metrów.

Bryła, która może urosnąć do 116 metrów, stanie się najwyższym budynkiem w Poznaniu, a jednocześnie jego ikoną. Doprowadzi to do relacji między nią a innymi wieżami w Poznaniu, takimi jak Collegium Altum Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu lub niedawno ukończony Bałtyk.

Zaprojektowanie wysokiego budynku stanowi równie poważne wyzwanie, co architektoniczne, z potencjalnie wieloma decyzjami angażującymi mnóstwo ekspertów z różnych dziedzin. Zaczyna się to często od wspaniałej wizji, ale musi szybko zostać przekształcone w konkretne odpowiedzi i podchwytliwe pytania, takie jak wysokość, ilość pięter, różnice między wysokościami kondygnacji i jak mądrze je przedstawić, system konstrukcji, odporność na obciążenie wiatrem, ilość wind i gdzie powinny być zlokalizowane lub jaki rodzaj wykończenia powinna mieć fasada – kamień, szkło, stal itp. Żaden z najbardziej utalentowanych architektów nie mógłby zrobić tego samodzielnie. Podczas gdy on lub ona bierze odpowiedzialność za koordynację projektu, inżynierowie konstrukcyjni i mechaniczni, konsultanci bezpieczeństwa przeciwpożarowego, specjaliści od bezpieczeństwa i kodeksów budowlanych, doradcy w zakresie ścian osłonowych oraz fasad i inni – będą musieli wykazać się specjalistyczną wiedzą.

Efekt poszukiwań
Uzyskana forma opiera się na próbach różnych wariacji kształtu na działce za pomocą koncepcyjnych makiet. W wyniku wpływu otoczonej architektury i analizy nasłonecznienia, a także wrażliwości miejskiej, możliwe było stworzenie masy, która pasuje do kontekstu oraz wypełnia wszystkie wymagania funkcjonalne i miejskie. Propozycja podzielona jest na 4 różne budynki, z których kilka jest częściowo połączonych, podczas gdy bazą dla wszystkich jest podium oraz lobby wraz z częścią komercyjną na parterze. To stwarza również możliwe przejście na osi północ–południe. Wzdłuż niej znajdują się powierzchnie na wynajem komercyjny wraz z conciergem, recepcją czy częścią zarządzania budynku.

Parking znajduje się na dwóch podziemnych poziomach. Jest on podzielony na dwie części – mieszkalną i komercyjną. Pierwsza jest przeznaczona dla mieszkańców, druga – dla gości hotelowych i pracowników biurowych, a także dla pracowników handlu detalicznego. Rampa została zaprojektowana ze spadkiem 12% oraz dostosowana dla rowerów (wraz z sekcją parkingową specjalnie dla jednośladów). Zaprojektowano także miejsca dla osób niepełnosprawnych, samochodów elektrycznych oraz aut wynajmowanych na godziny. Podstawą konstrukcji jest 1,5 metrowa płyta fundamentowa wraz z 80-centymetrowymi ścianami szczelinowymi o głębokości min. 8 metrów. Szkieletem budynku jest siatka słupów konstrukcyjnych o wymiarach 8,4 na 6 metrów. W parkingu znajdują się jety powietrzne kontrolujące bezpieczeństwo oddymiania.

Pierwsze piętro składa się z pierwszego poziomu biurowego i kompleksu odnowy biologicznej. Zaprojektowano przykładową aranżację dla agencji reklamowej. Z drugiej strony możemy znaleźć całą sekcję sportową. Do dyspozycji gości jest basen z sauną i łaźniami parowymi, a także jacuzzi. Następnie możemy zobaczyć kręgielnię i kryte korty do squasha. Po drugiej stronie znajduje się sala do ćwiczeń wysiłkowych z salą fitness i boiskiem do koszykówki. Wszystkie te udogodnienia są połączone z szatniami dla użytkowników.

Na drugim piętrze widzimy przykład aranżacji dla innego najemcy – firmy prawniczej. Resztę kompleksu stanowi przestrzeń półprywatna dla mieszkańców i gości hotelowych. Możemy znaleźć prywatną salę kinową, dwie sale klubowe wraz kuchnią cateringową na spotkania biznesowe. Następnie mamy salon i pokazową kuchnię z pokojem gier i rozrywki dla mieszkańców, a także bibliotekę hotelową oraz sale konferencyjne. Wszystkie te powierzchnie otwierają się na przestrzeń zewnętrzną z ogrodami, grillem elektrycznym, placem zabaw dla dzieci, miękką nawierzchnią do ćwiczeń (kalistenika / street workout) oraz ścieżką spacerowo-joggingową na otwartym tarasie.

W części mieszkalnej nie wykorzystano typowego rozwiązania powtórzenia jednej kondygnacji. Z uwagi na prestiż mieszkania rosnący w zależności od jego wysokości oraz analizy nasłonecznienia wyróżniamy 4 powtarzalne części. Pierwsze dwanaście pięter składa się głównie z apartamentów typu B, które mają 1 sypialnię, a ich zasięg wynosi od 51 do 75 metrów kwadratowych. Możemy znaleźć 6 z nich na piętrze. Pozostałe typy apartamentów to Typ A, który jest kawalerką oraz Typ C składający się z 2 sypialni. Pierwszy z nich waha się od 35 do 50 metrów kwadratowych, podczas gdy drugi od 76 do 95 metrów kwadratowych. Apartamenty C są zawsze usytuowane w najbardziej atrakcyjnych zakątkach, podczas gdy A i B w większości mają światło dzienne z jednej strony świata – z kilkoma wyjątkami. Kolejne osiem pięter to także połączone wieże. W miarę, jak podnosimy się wyżej, rezygnujemy z mieszkań A i zmniejszamy ilość B, aby stworzyć wzrost jakości w wieżach. Multiplikujemy również typy C, a także dodajemy nowy apartament typu D, który składa się z 3 sypialni i waha się od 96 do 115 metrów kwadratowych. W tym planie piętra znajdziemy 3 B, 5 C i 1 D. Na 22. i 23. piętrze występuje kondygnacja mechaniczna (obsługująca obie wieże), wyjście na przeszklony taras zewnętrzny oraz redukcja ilości wind z 6 do 2. Następnie mamy powtarzalne piętro 4 apartamentów o podwyższonym standardzie C i D (1:3), aby zapewnić najlepsze widoki oraz jakość dla najemców.

Ostatnie 3 piętra mają tylko mieszkania typu D oraz penthousy z 4 sypialniami, których jest tylko 2,7% w całym kompleksie mieszkalnym. To najlepsze, największe i najwyższe standardy apartamentów, jakie możesz dostać w Poznaniu. Łącznie mamy w budynku 225 mieszkań.

Warto zauważyć, że najwyższa wieża, mimo 116 metrów wysokości, jest szeroka tylko na 16 metrów. Ta proporcja nadaje jej smukły i nowoczesny kształt, który świetnie wpisuje się w pierzeje elewacji wzdłuż ulicy Kościuszki. Jest to zabieg coraz częściej stosowany na świecie, a zwłaszcza w Nowym Jorku przez światowej sławy architektów (432 Park Avenue, 100 East 53rd Street). Mój pomysł zakłada dodatkowo wysunięcie bryły o 12 metrów nad ziemię, co jest możliwe dzięki wykorzystaniu wieszaków wantowych znanych z konstrukcji mostowych, podwieszanych przez 10 kondygnacji. Jest to zabieg zrealizowany m.in. w budynku Cosmopolitan w Warszawie autorstwa Helmuta Jahna.

Hotel zaprojektowany został w standardzie 4 gwiazdek, ponieważ rynek miasta Poznania nie pozwala na wyższy. Oznacza to, że większość pokoi powinna mieć średnio 16–22 metrów kwadratowych z łóżkiem king size, biurkiem, krzesłem, miejscem na bagaż i prywatną łazienką. Stwarza to nam typ H1, który jest najpowszechniejszy w wieży. Następnie ten model jest przeprojektowany na H2, który składa się z 2 mniejszych łóżek oraz jest powiększony do 25 m2. Jego ilość jest dwukrotnie mniejsza niż H1, ale dwa razy większa niż typ H3, którym jest suite z podwójnym łóżkiem king size oraz salonem. Budynek hotelowy na przestrzeni 19 kondygnacji pochyla się o 6 metrów do przodu.

W projekcie zastosowano również wszelkiego rodzaju rozwiązania energooszczędne, jak BMS, czyli inteligentny system zarządzania, wentylację mechaniczną, system kontroli celu dla wind itp. Wodę deszczową planuje się wykorzystać do nawadniania zieleni, która występuje na tarasach. Na najwyższej kondygnacji znajdą się również panele fotowoltaiczne, a do mieszanki betonowej zostanie dodany pył wulkaniczny zwiększający jego trwałość.

Całość kształtuje wielki, architektoniczno- -urbanistyczny kompleks, który sprawia wrażenie nowoczesnego centrum miasta, jakie tworzy wschodzący kawałek nowego śródmieścia Poznania. Ich wspólną częścią jest elewacja ukształtowana z tego samego przekroju szprosów na ścianie kurtynowej, lecz różniąca się wykończeniem, umiejscowieniem bądź odległościami między nimi. Ostatecznie budynki tego typu powstają bardzo rzadko. Jest to spowodowane trudnymi wymaganiami rynkowymi, a jednocześnie koordynacją tak wielu funkcji w jednym kompleksie, z czym nie każda pracownia sobie radzi. Jednakże przykłady, które powstały, okazały się niezmiernym sukcesem i potwierdzają przyszłościową wizję, jaka towarzyszy najlepszym architektom. W końcu to my, architekci, jesteśmy odpowiedzialni za kształtowanie przyszłych budynków, miast, urbanistyki, co ostatecznie przełoży się na życie nie tylko mas, ale każdej indywidualnej osoby przemieszczającej się przez te przestrzenie.

O autorze:
Mikołaj Zajda ukończył w lipcu 2018 roku kierunek Architecture w języku angielskim na Politechnice Poznańskiej z oceną bardzo dobrą i tytułem mgr inż. arch. Pracę dyplomową wykonał pod przewodnictwem Dziekan WA oraz prof. PP dr hab. inż. arch. Ewy Pruszewicz-Sipińskiej. W trakcie swoich studiów zyskał 2-letnie doświadczenie w 6 biurach, m.in. międzynarodowych pracowniach w Polsce, Hiszpanii, Holandii i Stanach Zjednoczonych.