O ROLI NAUKI W ROZWOJU BUDOWNICTWA I ARCHITEKTURY

prof. dr hab. inż. Jerzy Hoła
Kierownik Zakładu Budownictwa Ogólnego
Politechnika Wrocławska
Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego
Wiceprzewodniczący Rady Naukowej miesięcznika „Builder”
Dziekan Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego (w latach 2008-2016)

Należy wyraźnie powiedzieć, że działalność naukowa i techniczna nie są od siebie sztywno oddzielone, lecz charakteryzują się tym, że rozwój jednej działalności uwarunkowany jest rozwojem drugiej i odwrotnie.

Czy do rozwoju budownictwa i architektury potrzebna jest nauka? Odpowiadając na to retoryczne pytanie, trzeba jednoznacznie powiedzieć, że tak. Nie wdając się w szczegóły, warto zauważyć, że bez odkrywania nowego, a tym jest właśnie działalność naukowa, trudno wyobrazić sobie działalność techniczną obejmującą m.in. projektowanie, konstruowanie, budowanie; polegającą m.in. na stosowaniu albo udoskonalaniu, albo zwiększaniu zakresu zastosowań tego, co jest już znane. Należy wyraźnie powiedzieć, że działalność naukowa i techniczna nie są od siebie sztywno oddzielone, lecz charakteryzują się tym, że rozwój jednej działalności uwarunkowany jest rozwojem drugiej i odwrotnie. W przypadku budownictwa i architektury bardzo ważne jest, żeby odkrywanie nowego prowadziło w krótszej lub dłuższej perspektywie czasowej do aplikacji, czyli do efektu technicznego. Problem ten został klarownie i całościowo przedstawiony w bardzo aktualnym materiale sygnowanym przez Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, zatytułowanym Nauka we współczesnej inżynierii lądowej i wodnej, wydanym drukiem w 2014 roku przez Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie. Zachęcam do jego lektury. Dyskutując rolę nauki w rozwoju nie tylko budownictwa i architektury, ale gospodarki jako całości, nie można zapominać o tym, że efekty działalności naukowej zależą wprost od należytego jej finansowania z budżetu państwa. Niestety obecnie poziom finansowania nauki w naszym kraju, liczony ułamkiem procenta PKB, odbiega drastycznie w dół od tego, jaki ma miejsce w tych krajach, w których władze państwowe właściwie rozumieją wiodącą rolę nauki w rozwoju nowoczesnej gospodarki i kraju.