– porady ekspertów marki Flowcrete
Przy wykonywaniu posadzek żywicznych jednym z kluczowych czynników, który decyduje o ostatecznym efekcie, jest odpowiednio wykonane podłoże. Mówi się nawet, że posadzka żywiczna jest tak trwała, jak betonowe podłoże, na którym się ją aplikuje. Decyzja o wyborze rozwiązania posadzkowego, a co za tym idzie – parametrów podłoża, powinna zostać podjęta już na etapie projektu, ponieważ późniejsze zmiany mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami.
Przy ustalaniu cech podłoża, na którym będą aplikowane posadzki żywiczne, warto korzystać z wytycznych producentów. Aby ułatwić to zadanie, eksperci Flowcrete przedstawiają 7 kluczowych wymagań dla podłoża betonowego pod posadzki żywiczne tej marki.
- Podstawowe parametry betonu, w tym klasa min. C20/25
Najważniejsze wymagania dotyczące betonowego podłoża zostały uregulowane w europejskich i krajowych normach. W wytycznych zapisanych w projekcie wykonawczym powinien znaleźć się zapis o tym, że mieszankę betonową należy wykonać zgodnie z normą PN-EN 206-1, a podłoże betonowe – zgodnie z normą PN-EN 13670. Grubość płyty betonowej oraz rodzaj i ilość zbrojenia powinny wynikać z przewidywanych obciążeń użytkowych. Dla posadzek żywicznych wymagana jest klasa betonu minimum C20/25, ze względu na jego wytrzymałość na ściskanie i odrywanie, która powinna być wyższa niż 1,5 MPa. Zapewnienie wysokiej wytrzymałości na odrywanie ma na celu zapobieganie odspajaniu się wykonanej posadzki żywicznej od podłoża.
- Wytrzymałość na odrywanie powyżej 1,5 MPa potwierdzona badaniem „pull-off”
Niezależnie od projektowanej klasy betonu, przed wykonaniem posadzki żywicznej należy wykonać badanie parametrów wytrzymałościowych podłoża, aby zweryfikować jego nośność. Na tej podstawie firma wykonawcza podejmuje decyzję o aplikacji posadzek żywicznych. Wykorzystuje się do tego odpowiednie urządzenia, np. aparat do badania „pull-off”.
Jest to metoda inwazyjna, w ramach której posadzkę bada się przynamniej w pięciu różnych miejscach. W tym celu nawierca się w betonie okręgi o średnicy odpowiadającej stalowym krążkom, które stanowią element wyposażenia aparatu. Następnie krążki są przyklejane do podłoża w miejscach, gdzie wcześniej wykonano nawiercenia, na bardzo trwały klej szybkowiążący. Po związaniu kleju, w znajdujące się w krążkach otwory wkręca się stalowe trzpienie aparatu, a następnie wykonuje badanie. Urządzenie wskazuje wartość siły w MPa, przy której stalowe krążki odrywają się razem z betonem.
Beton, na którym wykonywana jest posadzka żywiczna, powinien być wysezonowany. W warunkach normalnych przyjmuje się, że czas jego dojrzewania wynosi minimum 28 dni. Dopuszcza się układanie posadzki na podkładach młodszych, pod warunkiem uzyskania przez podłoże wymaganej wytrzymałości na odrywanie (1,5 MPa). Warto jednak pamiętać o tym, że pełne obciążenie posadzki żywicznej może nastąpić dopiero po osiągnięciu przez podkład betonowy zakładanej nośności oraz po osiągnięciu przez posadzkę wierzchnią wytrzymałości końcowej.
- Równość podłoża
Podłoże pod posadzki żywiczne powinno być równe. Tolerancje wymiarowe są określane indywidualnie przez producentów systemów posadzkowych, a równość podłoża sprawdza się poprzez przyłożenie łaty. W przypadku większości posadzek żywicznych Flowcrete zaleca się stosowanie łaty o długości 2 m. Na jej dowolnym odcinku maksymalny dopuszczalny prześwit to ±2 mm na odcinku 1 m oraz ±5 mm na odcinku 2 m. Z kolei równość podłoża pod posadzki dekoracyjne i antyelektrostatyczne Flowcrete mierzy się łatą o długości 3 m i maksymalny dopuszczalny prześwit w dowolnym miejscu na odcinku łaty o takiej długości wynosi ±3 mm.
Wymagane spadki posadzki powinny być ukształtowane w podłożu betonowym. W przypadku szczególnych wymagań odnośnie równości posadzki, podłoże betonowe należy wykonać zgodnie z tymi wymaganiami lub uwzględnić wykonanie dodatkowej warstwy wyrównującej.
- Kwestie związane z wilgotnością
Jeżeli płyta betonowa podłoża jest posadowiona na gruncie należy przewidzieć poziomą izolację przeciwwilgociową jako zabezpieczenie przed wilgocią podciąganą kapilarnie. Podłoże betonowe, na którym będą wykonywane posadzki żywiczne, powinno być suche. Istnieją różne sposoby badania wilgotności podłoża, określanej jako zawartość wody w betonie, m.in. metoda suszarkowo-wagowa, wykonywana wyłącznie w laboratorium, metoda karbidowa (CM), czy też tzw. metoda prosta budowlana, w której na powierzchni podłoża betonowego rozkłada się i przykleja folię budowlaną o wymiarach ok. 1 x 1 m i pozostawia na kilkanaście godzin. Po upływie tego czasu nie powinno być na niej żadnych oznak zaparowania, skroplenia, czy zmiany koloru. Metoda elektroniczna, która polega na zastosowaniu urządzeń działających na zasadzie kontaktowej (przyłożenia do powierzchni podłogi), jest najłatwiejsza w stosowaniu, ale wymaga odpowiedniego skalibrowania wilgotnościomierza w zależności od rodzaju podłoża.
Należy kierować się w tym względzie indywidualnymi wytycznymi producentów posadzek żywicznych. W przypadku posadzek Flowcrete przyjmuje się, że wilgotność względna podłoża, ustalona zgodnie z normą BS 8204, nie powinna przekraczać 75%, natomiast wilgotność podłoża określona urządzeniem TRAMEX nie powinna przekraczać 5%. W przypadku wyższych wilgotności, należy skontaktować się z działem technicznym producenta posadzek, ponieważ w indywidualnych sytuacjach możliwe jest np. zastosowanie specjalnych żywic gruntujących do podłoży o podwyższonej wilgotności.
Poza wilgotnością podłoża, ze względu na to, że wybrane żywice mogą być wrażliwe na wilgoć, należy uwzględnić również wilgotność względną powietrza. W przypadku systemów posadzkowych Flowcrete nie powinna ona przekraczać 75%. Ponadto pomieszczenie, w którym będzie wykonywana posadzka żywiczna, powinno być wentylowane (grawitacyjnie lub mechanicznie).
- Kwestie związane z temperaturą
Zgodnie z ogólnymi wytycznymi, zalecana temperatura podłoża pod posadzki żywiczne wynosi od +15oC do +25oC, należy jednak uwzględniać szczególne wymagania producentów w tym zakresie. W przypadku systemów posadzkowych Flowcrete minimalna temperatura podłoży betonowych powinna wynosić +10°C. Ponadto temperatura podłoża w trakcie aplikacji i wstępnego wiązania żywicy musi być wyższa o 3°C od temperatury punktu rosy.
Temperaturę podłoża bada się za pomocą odpowiednich termometrów, przeznaczonych do pomiaru temperatury powierzchniowej. Należy także zwrócić uwagę na to, aby w momencie pomiaru temperatura otoczenia była ustabilizowana, czyli nie podlegała dynamicznym zmianom.
Przy aplikacji posadzek żywicznych należy także zwracać uwagę na temperaturę powietrza w pomieszczeniu, gdzie są one wykonywane. Podobnie, jak w przypadku temperatury podłoża, zalecana temperatura powietrza w czasie aplikacji żywic wynosi od +15°C do +25oC.
- Odpowiednie przygotowanie podłoża
Przed aplikacją posadzek żywicznych należy odpowiednio przygotować podłoże betonowe, tzn. usunąć wierzchnią warstwę mleczka cementowego metodą śrutowania, frezowania lub szlifowania. Przeprowadzenie tych czynności ma na celu poprawę przyczepności podłoża i posadzki żywicznej. Metody czyszczenia powinny być dostosowane do charakteru zabrudzeń.
Kolejnym krokiem jest ocena stanu podłoża. Powinno ono być jednorodne, bez rys, spękań i ubytków. Miejsca o niewystarczającej wytrzymałości oraz wszelkie zanieczyszczenia ograniczające przyczepność posadzki należy usunąć, a niezbędne naprawy podłoża należy wykonać przed ułożeniem posadzki żywicznej. Do napraw ubytków stosuje się specjalnie do tego przeznaczone żywiczne zaprawy naprawcze o parametrach zgodnych lub przewyższających parametry naprawianego betonu.
- Kolejność robót budowlanych
Przy planowaniu prac na budowie należy pamiętać o tym, że aplikacja posadzek żywicznych powinna odbywać się po zakończeniu wszystkich robot budowlanych, wykończeniowych i instalacyjnych. Pomieszczenia lub strefy, w których wykonuje się posadzki, powinny zostać wydzielone i zabezpieczone przed ogólnym dostępem. Miejsca styku posadzek żywicznych z innym rodzajem wykończenia należy odpowiednio zabezpieczyć.
W przypadku wątpliwości dotyczących przygotowania podłoża betonowego pod posadzki żywiczne, warto zwrócić się po radę do ekspertów technicznych po stronie producenta, którzy doradzą, jakie wymagania powinno ono spełnić oraz podpowiedzą rozwiązania stosowane w nietypowych sytuacjach.