1. Home
  2. Biznes i Ludzie
  3. APEL
  4. PIOTR FOKCZYŃSKI ODPOWIADA NA APEL BUILDERA
PIOTR FOKCZYŃSKI ODPOWIADA NA APEL BUILDERA

PIOTR FOKCZYŃSKI ODPOWIADA NA APEL BUILDERA

0

Wystosowaliśmy apel do branży budowlanej, w którym zachęcamy do zgłaszania propozycji oraz aktywnego głosowania w procesie deregulacji. Piotr Fokczyński, prezes Izby Architektów RP, proponuje szereg zmian, które mogłyby usprawnić działanie kilku ważnych mechanizmów.


IARP przekazuje swoje propozycje legislacyjne za pośrednictwem Stowarzyszenia Pracodawcy. To postulaty prezentowane od 2 lat. Izba, na bazie wieloletnich uwag swoich członków, stoi na stanowisku, że dalsze poszukiwanie ułatwień w procesie inwestycyjnym, wyłącznie na gruncie ustawy Prawo budowlane, daje bardzo ograniczone i wątpliwe uzyski.

Jeśli przyjąć za punkt wyjścia, że przeciętna inwestycja trwa 5 lat, z czego 2 lata przeznaczyć trzeba na opracowanie i uzgodnienie dokumentacji projektowej, to trudno za usprawnienie tego procesu przyjąć np. skrócenie czasu zgłoszenia z 30 do 21 dni na wybrane elementy zamierzenia budowlanego. Izba Architektów stoi na stanowisku, że skuteczne metody usprawnienia tego procesu kryją się w przepisach odrębnych ujętych w ustawach m. in. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, KPA, ustawie o drogach publicznych, Prawie wodnym, ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami i innych. Zdajemy sobie sprawę, że są to zagadnienia należące do kompetencji wielu ministerstw, ale właśnie współpraca międzyresortowa jest w naszej opinii właściwą drogą do uzyskania realnych ułatwień i udogodnień w procesie inwestycyjnym. Takie szerokie podejście do problemu usprawnienia tego procesu charakterystyczne było w zarzuconych pracach nad Kodeksem urbanistyczno- budowlanym. Może warto skorzystać z tamtych doświadczeń.

Jako przykład możliwych deregulacji procesu przygotowania inwestycji przesyłamy propozycję zmian legislacyjnych w ustawie o drogach publicznych, Kodeksie postępowania administracyjnego oraz w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Mamy nadzieję, że będzie ono pomocne w dyskusji na planowanej 25 września br. sejmowej komisji Infrastruktury, która ma zostać poświęcona potrzebie zreformowania procesu inwestycyjno-budowlanego.

PROPOZYCJA LEGISLACYJNA 1

Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych 2- 6 miesięcy

Uzasadnienie

Wprowadzone zmiany mają na celu doprecyzowanie stosowania przepisu odrębnego odpowiednio w planowaniu przestrzennym i pozwoleniu na budowę. Taka praktyka jest prawidłowa i potwierdzona wcześniejszymi konsultacjami z Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego. Niestety organy administracji budowlanej prewencyjnie, oprócz decyzji zezwolenia na lokalizację zjazdu wymagają dodatkowego uzgodnienia układu komunikacyjnego, który w istocie jest układem dróg wewnętrznych funkcjonującym poza drogami publicznymi pod zarządem zarządcy dróg. Doprecyzowanie art. 35, który stanowi podstawę uzgodnień decyzji o warunkach zabudowy i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, zakończy nieuzasadnione jego stosowanie przed uzyskaniem pozwolenia na budowę. Jednocześnie wprowadzono zapisy (art. 16 oraz 29) idące w kierunku ograniczenia żądań finansowych w ramach umownej partycypacji i zdyscyplinowania procesu wydawania decyzji na lokalizację zjazdu. Trudno określić uzysk czasu, ponieważ negocjacje w sprawie uzgodnienia nie są prowadzone w żadnym trybie administracyjnym, a samo uzgodnienie nie jest wydawane w formie postanowienia. Według informacji IARP minimalny okres to 2 miesiące chociaż znane są przypadki sięgające 6 miesięcy.

Art. 16.

1. Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

2. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.

Propozycja zmiany

Dopisanie ust. 2a

2a. Zarządca drogi ustala w porozumieniu z inwestorem inwestycji niedrogowej szczegółowe warunki budowy lub przebudowy, o których mowa w ust. 1, na podstawie specjalistycznych analiz dotyczących zwiększenia obciążenia ruchem drogowym, planów rozwoju sieci drogowej, o których mowa w art. 35 ust. 1 oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Art. 29.

3. Zezwolenie na lokalizację zjazdu, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem ust. 5. W zezwoleniu na lokalizację zjazdu określa się miejsce lokalizacji zjazdu i jego parametry techniczne, a w zezwoleniu na przebudowę zjazdu – jego parametry techniczne, a także zamieszcza się, w przypadku obu zezwoleń, pouczenie o obowiązku:

1) przed rozpoczęciem robót budowlanych:

a) dokonania czynności wymaganych przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane,

b) uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na prowadzenie robót w pasie drogowym;

2) uzgodnienia z zarządcą drogi projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego zjazdu – o ile projekt zagospodarowania działki lub terenu oraz projekt architektoniczno-budowlany jest wymagany.

3a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dołącza się do wniosku o pozwolenie na budowę oraz zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane

Propozycja zmiany

Dopisanie ust. 3b.

3b. Nie można odmówić wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 3 z innych powodów niż spełnienie zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Art. 35.

1. Zarządca drogi sporządza i weryfikuje okresowo plany rozwoju sieci drogowej i przekazuje je, niezwłocznie po sporządzeniu, organom właściwym w sprawie sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego.

3. Zmianę zagospodarowania terenu przyległego do pasa drogowego, w szczególności polegającą na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, zarządca drogi uzgadnia w zakresie możliwości włączenia do drogi ruchu drogowego spowodowanego tą zmianą.

Propozycja zmiany

Dopisanie ust. 3a

3a. Uzgodnienie dotyczy zamierzenia inwestycyjnego określonego we wniosku o ustalenie warunków zabudowy lub zmiany zagospodarowania ustalonej w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

PROPOZYCJA LEGISLACYJNA 2

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane 1-2 miesięcy

Uzasadnienie

Wprowadzona zmiana w art. 39 porządkuje uznaniowo stosowany, fatalny zwyczaj wymagania pozwolenia konserwatorskiego na roboty budowlane przy obiekcie, który nie jest objęty ochroną, a znajduje się na obszarze objętym ochroną. Rozbicie dotychczasowego ustępu 1 na dwa, odpowiednio dla obiektu i obszaru, wykluczy tą praktykę, i jednoznacznie zgodnie z ustaleniami ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami rozstrzygnie o wymogu uzyskania pozwolenia konserwatorskiego przed pozwoleniem na budowę tylko dla robót budowlanych. Ponadto wprowadzona zmiana polegająca na wykreśleniu ust. 3 i 4 ujednolici proces weryfikacji projektu budowlanego z formami ochrony zapisanymi w art. 7 ustawy o ochronie zabytków. Zmiana idzie dalej niż to było przed 2009 rokiem. Przyjęto, że ochrona w planie miejscowym lub decyzji o warunkach zabudowy pozwoli ocenić w trakcie analizy projektu budowlanego, czy projekt nie wykracza poza zasady ochrony bez uzgadniania z organem konserwatora. Będzie to zgodne z dotychczasową zasadą weryfikacji przez organ administracji a-b projektu zagospodarowania terenu i oświadczeniu projektanta zapisanym w art. 34 ust. 3d. Prawa budowlanego. Dodatkowo wprowadzono w art. 28 dodatkowe wymogi dla odwołania, co przynajmniej częściowo ograniczy ich ilość. W całym procesie budowlanym uzysk czasu szacujemy od 30 dni (czas uzgodnienia) do 2 miesięcy. Ograniczenie wymagalności pozwolenia konserwatorskiego tylko dla robót budowlanych to zaoszczędzone kolejne 2 miesiące.

Art.  39. 

1. Prowadzenie robót budowlanych przy obiekcie budowlanym wpisanym do rejestru zabytków lub na obszarze wpisanym do rejestru zabytków wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania pozwolenia na prowadzenie tych robót, wydanego przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Propozycja zmiany

Rozpisanie ust. 1 na 1 i 1a.

1. Prowadzenie robót budowlanych przy obiekcie budowlanym wpisanym do rejestru zabytków wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania pozwolenia na prowadzenie tych robót, wydanego przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków o Którym mowa w art. 36 ust 1 p1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

1a. Prowadzenie robót budowlanych na obszarze wpisanym do rejestru zabytków, polegających na zmianie zagospodarowania terenu a w szczególności na budowie nowego obiektu budowlanego wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania pozwolenia na prowadzenie tych robót, wydanego przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków o którym mowa w art. 36 ust 1 p1 ustawy o chronię zabytków i opiece nad zabytkami,

2.  Decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę obiektu budowlanego wpisanego do rejestru zabytków może być wydana po uzyskaniu decyzji Generalnego Konserwatora Zabytków działającego w imieniu ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o skreśleniu tego obiektu z rejestru zabytków.

3. W stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisanych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabytków, pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego wydaje organ administracji architektoniczno-budowlanej w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

4. Wojewódzki konserwator zabytków jest obowiązany zająć stanowisko w sprawie wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektów budowlanych, o których mowa w ust. 3, w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia. Niezajęcie stanowiska w tym terminie uznaje się jako brak zastrzeżeń do przedstawionych we wniosku rozwiązań projektowych.

Art.  28. [Rozpoczęcie robót budowlanych; strony postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, odwołania od decyzji]

1. Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31.

1a. Decyzję o pozwoleniu na budowę wydaje organ administracji architektoniczno-budowlanej.

2. Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.

3. Przepisu art. 31 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę.

3a.  Do postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, poprzedzonego decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, stosuje się przepisy art. 86g i art. 86h ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2021 r. poz. 247 i 784).

4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę wymagającym udziału społeczeństwa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

Propozycja zmiany

Wprowadzenie ust 3b.

3b. Przepisu art. 128 Kodeksu postępowania administracyjnego zdanie drugie nie stosuje się. W postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę odwołanie od decyzji wymaga szczegółowego uzasadnienia.

PROPOZYCJA LEGISLACYJNA 3

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami 3-6 miesięcy

Uzasadnienie

Wprowadzono definicję obszaru zabytkowego, co będzie spójne z zapisami prawa budowlanego.

Wprowadzono także zalecenia konserwatorskie w formie przyrzeczenia publicznego, co zasadniczo poprawi pewność inwestowania i zwiąże organ konserwatorski w momencie wydawania pozwolenia na obiekcie lub obszarze. Z jednej strony to wzmacnia dotychczasowy status zaleceń (stąd termin 30 dni i możliwość zażalenia), ale co bardzo ważne, wiąże organ, a projektantowi pozwala na projektowanie i uzyskanie pozwolenia konserwatorskiego. Pomimo wykreślenia w prawie budowlanym obowiązku uzgodnienia na obiektach i obszarach ujętych w gminnej ewidencji, organ konserwatorski nie utraci swoich kompetencji w ochronie zabytku nieruchomego lub obszaru. Tak jak dotychczas będzie uzgadniał projekty planów miejscowych i decyzji o warunkach zabudowy na terenach wpisanych do ewidencji zabytków ustalając zasady dotyczące ochrony zabytku.

Przez wyraźne oddzielenie zakresu opisanego w art. 36 ust. 1. pkt 1 jednoznacznie przesądzono i uporządkowano kwestię wymagalności tej decyzji przed pozwoleniem na budowę (co jest zapisane w prawie budowlanym a w nowej propozycji jeszcze to wzmocniono) różnicując od pozostałych decyzji (np. na prowadzenie badań archeologicznych) wymaganych przed rozpoczęciem robót, analogicznie do decyzji o wycince drzew.

Art.3

1) zabytek – nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową;

2) zabytek nieruchomy – nieruchomość, jej część lub zespół nieruchomości, o których mowa w pkt 1;

propozycja zmiany

rozpisano definicję zabytku nieruchomego na dwa punkty dopisując obszar.

2) zabytek nieruchomy – nieruchomość, o której mowa w pkt. 1) lub jej część

2a) obszar zabytkowy – zespół zabytków nieruchomych stanowiący spójny układ urbanistyczny, ruralistyczny lub historyczny zespół budowlany

Art. 27. [Zalecenia konserwatorskie]

Na wniosek właściciela lub posiadacza zabytku wojewódzki konserwator zabytków przedstawia, w formie pisemnej, zalecenia konserwatorskie, określające sposób korzystania z zabytku, jego zabezpieczenia i wykonania prac konserwatorskich, a także zakres dopuszczalnych zmian, które mogą być wprowadzone w tym zabytku.

propozycja zmiany (promesa konserwatorska)

art.27

1. Na wniosek właściciela lub posiadacza zabytku wojewódzki konserwator zabytków przedstawia, w formie pisemnego przyrzeczenia administracyjnego, zalecenia konserwatorskie, określające sposób korzystania z zabytku, jego zabezpieczenia i wykonania prac konserwatorskich, a także zakres dopuszczalnych zmian, które mogą być wprowadzone w tym zabytku.

2. Zalecenia konserwatorskie, o których mowa w ust. 1 wojewódzki konserwator zabytków wydaje nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku o ich wydanie.

Art. 36. [Wymóg uzyskania pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków lub ministra]

1. Pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga:

1)prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich, lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru, w tym prac polegających na usunięciu drzewa lub krzewu z nieruchomości lub jej części będącej wpisanym do rejestru parkiem, ogrodem lub inną formą zaprojektowanej zieleni;

2) wykonywanie robót budowlanych w otoczeniu zabytku;

3) prowadzenie badań konserwatorskich zabytku wpisanego do rejestru;

4) prowadzenie badań architektonicznych zabytku wpisanego do rejestru;

5) prowadzenie badań archeologicznych;

6) przemieszczanie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru;

7) trwałe przeniesienie zabytku ruchomego wpisanego do rejestru, z naruszeniem ustalonego tradycją wystroju wnętrza, w którym zabytek ten się znajduje;

8) dokonywanie podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru;

9) zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzystania z tego zabytku;

10) umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru: urządzeń technicznych, tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych w rozumieniu art. 2 pkt 16b i 16c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945, z późn. zm.) oraz napisów, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1;

11) podejmowanie innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru, z wyłączeniem działań polegających na usuwaniu drzew lub krzewów z terenu nieruchomości lub jej części niebędącej wpisanym do rejestru parkiem, ogrodem albo inną formą zaprojektowanej zieleni;

12) poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych, w tym zabytków archeologicznych, przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elektronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania.

Propozycja zmiany

Wprowadzono pkt 1 oraz 1a

1) robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru,

1a)prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich przy zabytku wpisanym do rejestru, w tym prac polegających na usunięciu drzewa lub krzewu z nieruchomości lub jej części będącej wpisanym do rejestru parkiem, ogrodem lub inną formą zaprojektowanej zieleni;

PROPOZYCJA LEGISLACYJNA 4

ZPI – OPIS PROCESU dla korekty i zmiany art. 37 ea.

Uzasadnienie

Zmiana stanowi bardzo ważny postęp w dziedzinie planowania przestrzennego. Wprowadza faktyczne, nie stosowane dotychczas narzędzie urbanistyki operacyjnej. ZPI na podstawie opracowanej koncepcji urbanistyczno-architektonicznej w formie indywidualnej uchwały, pozwoli bardzo szybko, systemowo przekształcać tereny nie inwestycyjne i to nie tylko w odniesieniu do inwestycji mieszkaniowej. Daje też szansę szybkiego zmieniania ustaleń i zmiany planu. Jak wiadomo procedura uproszczona do takiej szybkiej zmiany istotnych ustaleń planu jest nieprzydatna. Propozycja łączy cechy ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (wniosek, koncepcja urbanistyczno-architektoniczna, uchwała) z elementami systemu (zgodność z planem ogólnym). Jednocześnie utrzymano walor zapisanej w ustawie umowy urbanistycznej poprzez dwuetapowe negocjacje ułatwiając wprowadzenie kryteriów proporcjonalnie wiążących ją z wielkością inwestycji. ZPI do czasu uchwalenia planu ogólnego powinno dawać możliwość wykorzystywania niezgodnie ze studium terenów poprodukcyjnych, pokolejowych, popocztowych.

Umowa urbanistyczna. 1

Jedną z zalet ZPI jest możliwość realizacji inwestycji w partnerstwie finansowym gminy i inwestora prywatnego. Już stało się oczywiste, że umowa urbanistyczna nie może być oderwana od wartości inwestycji i potencjalnych możliwości zabudowy (IARP zawsze o tym mówiła). Te potencjalne możliwości wynikają z planu ogólnego. Uważamy, że umowę należy zdefiniować tak by opierała się na zasadzie proporcjonalności i była zawierana (w formie promesy) na początku procesu po ustaleniu przez inwestora założeń ekonomicznych.

Wniosek o sporządzenie ZPI

Taki ogólny zarys wniosku może być podstawą o zgodę Rady Gminy na sporządzenie ZPI i jednocześnie po zgodzie (w formie uchwały) dla inwestora momentem rozpoczęcia opracowania koncepcji.

Koncepcja urbanistyczno-architektoniczna

Jeśli mamy uzgodniony zakres i wartość (wstępną) umowy urbanistycznej to inwestor ma pewność, że nie będzie to przeszkodą w kontynuacji prac projektowych. W tym momencie przystępuje do najważniejszego opracowania. Koncepcja urbanistyczno-architektoniczna to projekt, który wielostopniowo prowadzi do wizualizowania zasad zagospodarowania terenu.

Jego podstawową formą jest model 3D ukazujący formę architektoniczną i gabaryty budynków, ich wzajemne odległości (według warunków technicznych), a także najważniejsze elementy zagospodarowania terenu (tereny zieleni, rekreacji, dojścia i dojazdy). przygotowanie Takiej koncepcji wymaga bardzo dobrej znajomości przepisów technicznych a nawet wielobranżowego uzgodnienia w zakresie uzbrojenia terenu. Zakres i granice opracowania muszą obejmować połączenie z drogą publiczną oraz inwestycje uzupełniające przewidziane w umowie urbanistycznej.

Uzupełnieniem części rysunkowej jest część opisowa określająca w zestawieniu bilans terenu, ale także zestawienie niezbędnych uzgodnień. Tych wynikających z ustawy o planowaniu, ale także tych, które będą konieczne na etapie uzyskania pozwolenia na budowę (postulujemy by uzgodnienie z WKZ ograniczyć tylko do obszaru objętego ochroną konserwatorską lub wpisanego do gminnej ewidencji).

Uzgodnienia, opinie

Tak opracowaną koncepcję przekazuje inwestor do wójta, burmistrza, a ten rozpoczyna zbieranie opinii i uzgodnień (lista tych uzgodnień wymaga jeszcze weryfikacji art. 17 pkt 6). Na zakończenie tego etapu przeprowadza z udziałem inwestora konsultacje społeczne (forma konsultacji społecznych zapisana w art. 8e przy ZPI też powinna być szczególna i ograniczona. np. zbieranie uwag, panele eksperckie z udziałem projektanta). Opinia miejskiej/gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej jako najbardziej merytorycznie przygotowanej do oceny całości, powinna zamykać ten proces.

Umowa urbanistyczna 2

Po tym etapie następuje podpisanie umowy urbanistycznej, czyli wzajemnych zobowiązań co do realizacji inwestycji uzupełniających.

UCHWAŁA

To najważniejsza część procesu.

ZPI ze względu na swój charakter związania z konkretnym inwestorem umową cywilno-prawną (umowa urbanistyczna) nie może być aktem planistycznym przypisanym dla każdego. Jednocześnie nie może być sytuacji, w której obowiązywały będą MPZP i ZPI. Dlatego chociażby ze względu na konieczność wygaszenia (czasowego zawieszenia) dotychczasowego MPZP, ale także trwałość prawną, zatwierdzenie planu inwestycyjnego powinno mieć formę indywidualnej uchwały rady gminy zatwierdzającej ten konkretny plan inwestycyjny. Na podjęcie tej uchwały rada gminy ma tak jak w specustawie 60 dni od czasu złożenia koncepcji i umowy. Trzeba pamiętać, że inwestor nie dysponuje jeszcze prawem do nieruchomości i nie wiadomo, czy w ogóle to prawo uzyska. To bardzo ważny warunek na drodze wykonania ZPI. Jeśli nie uda się pozyskanie nieruchomości w okresie np. 1 roku od podjęcia uchwały o ZPI to wójt, burmistrz uchyla ją i przywraca do stosowania dotychczasowy MPZP. Podobnie, konieczny jest warunek terminowy uzyskania pozwolenia na budowę, które jest przywilejem a nie obowiązkiem, np. 2 lata. Po tym terminie i uzyskaniu pozwolenia następuje całkowite wygaszenie MPZP lub podobnie jak powyżej przywrócenie do stosowania MPZP.

Wydaje się że w prawie budowlanym konieczne będą zmiany z jednej strony upraszczające zatwierdzenie projektu zagospodarowania terenu w projekcie budowlanym zamierzenia objętego uchwałą, a z drugiej strony weryfikujące realizację umowy urbanistycznej.

Ład przestrzenny – weryfikacja.

Cały proces odbywa się w trójkącie inwestor – architekt – prezydent. W tak przeprowadzonym procesie, w którym tylko architekt jest profesjonalnie przygotowany, ład przestrzenny gminy zapewniają:

  • Zgodność z planem ogólnym
  • Opinia komisji urbanistyczno – architektonicznej.
  • Konsultacje społeczne.

A zamknięciem procesu przed realizacją robót jest pozwolenie na budowę zgodne z przyjętą uchwałą.

tags: