STADION W MIELNIE

Nadmorski projekt z czasów selekcjonerskiej ery Leo Beenhakkera po dziesięciu latach doczekał się częściowej realizacji. Przemiana stadionu z poprzedniej epoki w kompleks boisk, kortu tenisowego i bieżni lekkoatletycznej zainicjowana została budynkiem nagrodzonym w konkursie Sportowa Architektura Regionu.

arch.Tomasz Maksymiuk

Miejsce
Stadion w Mielnie to jeden z piękniej położonych obiektów sportowych w kraju. Usytuowany 500 m od plaży, na skraju nadmorskiego iglastego lasu, tworzy wyjątkową oprawę dla cieszenia się sportem. Jedyną rysą na tym sielankowym obrazie jest chaotyczna i w większości bezstylowa zabudowa okolicznych pensjonatów. Ale to uniwersalny problem większości nadmorskich miejscowości. Mimo to, dzięki świetnemu położeniu i bogatemu pakietowi zaprojektowanych funkcji, stadion ma szansę stać się ważnym elementem rekreacyjnej oferty Mielna.

Historia
Mimo że dla zespołu MXL4 przygoda z tym projektem rozpoczęła się jeszcze w reprezentacyjnej erze Leo Beenhakkera, to do dziś powstał dopiero 1. etap tej inwestycji. Z zaprojektowanej przebudowy stadionu z poprzedniej epoki w kompleks boisk do piłki nożnej i koszykówki, kortu tenisowego oraz bieżni lekkoatletycznej z trybunami i zapleczem klubowym jak dotąd powstał tylko sam budynek zaplecza. Ale to historia dość typowa dla specyfiki naszej architektonicznej roboty. Pracy, której owoce świat często poznaje po kilku albo nawet kilkunastu latach od momentu, gdy projekt powstawał na naszych „deskach”. Brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zmieniające się przepisy oraz np. położenie w pasie technicznym wybrzeża morskiego i na terenach zalewowych potrafią sprawić, że projektowo (na pozór nieduży) temat staje się wielomiesięcznym administracyjnym biegiem z przeszkodami.

Projekt
Wobec zaistniałego kontekstu uznaliśmy, że budynek powinien wyraźnie odcinać się od sąsiedniej zabudowy. Za to w jak największym stopniu powinien być funkcjonalnie i przestrzennie zintegrowany z pozostałymi obiektami projektowanego stadionu oraz stanowiącą jego tło ścianą lasu. Realizacja tych założeń zaowocowała koncepcją budynku o bardzo prostym i funkcjonalnym wnętrzu, z zewnątrz „opakowanego” jednorodnym poszyciem zacierającym granice między ścianami a dachem. Dynamikę tak powstałej bryle nadało delikatne przełamanie, dostosowujące jej układ do głównych kierunków trapezowego kształtu działki, oraz przeszklone rozcięcia doświetlające (i podkreślające) znajdującą się na piętrze salę szkoleniową. W pierwszych szkicach to „opakowanie” miało stanowić poszycie z „tartanowej” nawierzchni sportowej – jak na bieżni i boiskach. Wobec braku odpowiednich atestów w finalnej wersji zdecydowaliśmy się jednak zastosować blachę tytanowo-cynkową RHEINZINK. Wierzymy, że zastosowane rozwiązania dadzą komfort użytkowania na lata. Jak dotąd mamy sygnały, że tak rzeczywiście jest. Cieszy również dobra, profesjonalna opinia o budynku, która zaowocowała nominacją, a następnie nagrodą w XVIII edycji konkursu „Budowniczy Polskiego Sportu”.

CD…N?
Czy, lub jak mamy nadzieję, bardziej: kiedy powstanie reszta zespołu, zależy oczywiście od Inwestora. Natomiast nasze (dość już bogate) doświadczenia w projektowaniu obiektów turystycznych wskazują, że aktualnie to właśnie standard oferty sportowo-rekreacyjnej stanowi (w coraz większym stopniu) o turystycznej atrakcyjności danej miejscowości.

Zespół                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               Mimo że to jeden z naszych mniejszych budynków, to miał on szczęście do zaangażowania i talentu współpracującego z nami zespołu. Wszystkim, którzy na różnych etapach projektu przyczynili się do jego opracowania i zrealizowania jako wspólnicy MXL4, pragniemy w tym miejscu serdecznie podziękować.

Metryka inwestycji

O autorach:
MXL4 architekci – biuro założone przez architektów: Norberta Białka, Tomasza Maksymiuka, Jerzego Szparadowskiego. Istnieje od 2004 roku (od 2011 r. jako Spółka z o.o. Spółka komandytowa). Zrealizowało ponad sto projektów na terenie całego kraju. Uzyskało przeszło dwadzieścia nagród i wyróżnień w ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursach architektonicznych. W XVIII edycji konkursu „Budowniczy Polskiego Sportu” wyróżnieni za całokształt tytułem „Firma na Medal”.