Z natury do architektury

Drewno jako surowiec, który na co dzień stosuję w realizacji projektów architektonicznych, ekspozycyjnych i wnętrzarskich, towarzyszy mi w pracy od zawsze. Cenię jego naturalne piękno, plastyczność oraz to, jak można poddać je metamorfozom zgodnie z potrzebami projektu.

Drewno to materiał, z którym miałem kontakt od zawsze i który mnie fascynował od początku mojej zawodowej drogi. Mój ojciec był stolarzem. W Biłgoraju miał dobrze prosperujący rzemieślniczy warsztat i to było miejsce mojej pierwszej materiałowej edukacji. Ojciec nauczył mnie wiele o drewnie, jego właściwościach, sposobach oraz narzędziach obróbki. Podziwiałem jego szacunek do tego surowca i pasję do pracy z nim – tym wszystkim mnie zaraził. Wiedziałem też, że to zajęcie trudne, wymagające precyzji oraz cierpliwości. Ale naturalne było dla mnie, że w przyszłości też będę z drewnem pracował.
W warsztacie ojca, jako nastolatek, tworzyłem swoje pierwsze projekty i rzemieślnicze realizacje. Szybko poznałem właściwości różnych gatunków drewna oraz ich zastosowania. Przekonałem się, jak silnie na zmysły działają jego naturalne walory: zapach, tekstura i barwa. Odkąd pracuję z drewnem, próbowałem łączyć je z innymi materiałami. Już wtedy szczególnie interesowało mnie zestawienie ze stalą i to, jak te materiały się ze sobą komponują, jak się uzupełniają. Drewno w szlachetny sposób się starzeje. Powiedziałbym nawet, że dojrzewa. Traktowane z szacunkiem i troską, odpowiednio pielęgnowane, nabiera wyrazu z upływem czasu. Lubię to, jak czas odciska w drewnie swój ślad. Zmienia kolor, strukturę, czasem też kształt. Widzimy to na solidnych wiekowych meblach, budynkach, w elementach wnętrz, w których jest obecne. Choć w warsztacie ojca pracowałem po raz ostatni wiele lat temu, to wiedza, jaką tam zdobyłem, jest jedną z najcenniejszych. Pomogła mi przetrwać, gdy jako student projektowania wnętrz w Fashion Institute of Technology w Nowym Jorku dorabiałem po zajęciach na pracy z drewnem i jego konserwacją. Dziś wykorzystuję tę wiedzę w zasadzie każdego dnia – i to nie tylko przy pracach architektonicznych oraz ekspozycyjnych. Dużo satysfakcji daje mi też realizowanie projektów wnętrzarskich, w których stosuję ten surowiec.

Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie

W 2009 roku moja pracownia Nizio Design International wygrała konkurs na projekt Mauzoleum, zorganizowany przez Muzeum Wsi Kieleckiej. Zdjęcia obiektu obiegły świat i sprawiły, że pojawił się on w zestawieniach najlepszych oraz najbardziej wyczekiwanych kulturalnych realizacji architektonicznych. Dziś prace na placu budowy zbliżają się ku końcowi. Powstaje wystawa stała, w której drewno odgrywa szczególną rolę. I obok
betonu oraz czarnej stali jest nośnikiem treści i materiałem wzmacniającym ekspozycyjną narrację. Tu szczególnie ważne są te walory drewna, które oddziałują na zmysły zwiedzających. Ciekawym elementem wystawy będą wielkoformatowe rzeźbiarskie obiekty o nieregularnych kształtach, do których wykończenia wykorzystaliśmy odzyskowe drewno ze starych chat oraz stodół. Sczerniałe, spalone i zaimpregnowane deski mają charakterystyczny zapach, który wypełni wnętrze. Na część obiektów później zostaną nałożone blachy z czarnej stali z nadrukami prezentującymi historię pacyfikacji, które stanowią jeden z elementów prezentacji muzealnej narracji. W kaplicy Mauzoleum powstają drewniane elementy wyposażenia – ołtarz i ławki. Dodatkowo, żeby podkreślić symboliczną wymowę obiektu, na zewnętrznej oraz wewnętrznej powierzchni betonu,
z którego wykonana jest bryła, odwzorowano odcisk drewna. WIĘCEJ…

UWAGA !

Cyfrowe wydania dostępne bezpłatnie!

Aktualny numer magazynu Builder, numery archiwalne oraz pozostałe publikacje z Biblioteki Buildera do pobrania bezpłatnie w wersji cyfrowej:

na urządzenia mobilne (tablet, smartfon) w bezpłatnej aplikacji Builder Polska dostępnej w App Store i Google Play

do przeglądania na komputerach w dowolnej przeglądarce na stronie e.buildercorp.pl