Kamień
Projekt i jego realizacja są wynikiem otwartego konkursu architektonicznego, który zaciekawił nas ze względu na przeznaczenie i położenie. Nowy obiekt ma służyć edukacji ekologicznej i zlokalizowany został nad rzeką na terenach cennych przyrodniczo, służąc ich udostępnieniu.
Koncepcja pawilonu i polany ściśle wiąże się z naturalną i kulturową genezą miejsca. Ich forma staje się częścią opowieści o miejscu i jego historii. Służą one także stworzeniu przestrzeni spotkań, edukacji i dialogu w otoczeniu przyrody. Idea projektu wiąże się z rzeką, jej przeszłością i rolą, jaką pełni w krajobrazie ożywionym i nieożywionym. Autorska interpretacja głazu narzutowego w formie pawilonu nawiązuje do procesów przekształceń geologicznych i ich wyrazu w skali przestrzennej i czasowej. Liczne głazy (eratyki) rozsiane w tym regionie i w tej części Europy rysują mapę zasięgu zlodowaceń. Są świadkami procesów przyrodniczych, naturalnymi eksponatami opowiadającymi o dalekich miejscach, z których pochodzą. Symboliczna forma, wpisując się w krajobraz miejsca, staje się jego dominantą i znakiem krajobrazowym reprezentującym zjawiska przyrodnicze. Za ideą errare podąża forma polany. Wiąże się bezpośrednio z rzeką, która utożsamiana jest z przemieszczaniem i migracją. Ścieżki nawiązują do jej nurtu, a elementy zagospodarowania do materiałów gromadzonych i podążających z jej biegiem.
System edukacji: spotkanie – wykład – ekspozycja – obserwacja znajduje zastosowanie w obiekcie pawilonu i na polanie. Wewnątrz zaprojektowano otwartą antresolę z ekspozycją stałą oraz zmienną, zakończoną zewnętrznym, częściowo zadaszonym tarasem widokowym. Na zewnątrz indywidualnie zaprojektowano elementy otoczenia w postaci amfiteatru i drewnianego tarasu odnoszącego się do spławianego rzeką drewna. Plac zabaw w formie „land art” nawiązuje do kształtów ławic brzegowych i osadów piasku, wyspa aluwialna stanowi miejsce obserwacji naturalnej sukcesji.
W projekcie zastosowano prawdziwie przyjazne środowisku technologie low tech. Wykorzystuje siły natury: masą ściany niwelowany zostaje hałas i stabilizowana temperatura wewnątrz obiektu. Zastosowane materiały nadają się do ponownego użycia zgodnie z ideą LCC.
Architektura i architektura krajobrazu przekazują rozpisaną na głosy opowieść o miejscu i działają razem na rzecz wspólnej przestrzeni.