JSK ARCHITEKCI: NOWY STADION LEGII WARSZAWA

Stadion Legii Warszawa jest po rozbudowie oraz przebudowie uznawany za obiekt wzorcowy nie tylko w kraju, ale i za granicą. Po latach eksploatacji zyskał tytuł Sportowa Architektura Regionu, który przyznał Klub Sportowa Polska we współpracy z SARP, wyróżniając tym samym twórców za przebudowę, która wzbogaciła istniejący obiekt o indywidualny i wyrazisty charakter odpowiedni dla stołecznego klubu piłkarskiego.

Projekt rozbudowy Stadionu Miejskiego Legii Warszawa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego zakładał spełnienie bieżących oraz przyszłych wymagań stawianych nowoczesnym obiektom sportowym.

Wyzwania projektowe

Obiekty sportowe powstające w strukturze miejskiej są przedsięwzięciami, które powinny wnosić nową jakość do przestrzeni publicznej, skupiać i przyciągać zarówno miłośników sportu, jak i osoby poszukujące ciekawych możliwości spędzania wolnego czasu. Założenia te są osiągalne nie tylko dzięki wielofunkcyjności współczesnych aren piłkarskich, ale również poprzez uwzględnienie lokalnych uwarunkowań. Subtelne wkomponowanie się tych obiektów w istniejącą tkankę miejską nie dominuje, ale wzbogaca przestrzeń publiczną. Podstawowym czynnikiem mającym wpływ na rozwój projektu i ostateczną formę Stadionu były decyzje o pozostawieniu obiektu w jego dotychczasowej lokalizacji oraz o gruntownej przebudowie i rozbudowie stadionu do rangi kategorii IV – najwyższej kategorii w skali UEFA. Trwające nieprzerwanie rozgrywki piłkarskie na istniejącym obiekcie wymusiły konieczność podzielenia inwestycji na etapy.

Architektura

Lokalizacja przy terenach parkowych, będących częścią historycznego założenia osi Stanisławowskiej, wskazała kierunek rozwoju stylistyki architektury stadionu. Efekt zharmonizowania Stadionu Miejskiego z otoczeniem podkreśla lekka forma dachu przekrywającego trybuny. Dzięki ograniczeniu gabarytów obiektu wokół stadionu powstała przestrzeń pozwalająca na jego swobodne opuszczenie po zakończeniu imprez przy zachowaniu bezpiecznej odległości od ulicy Czerniakowskiej. Stadion Miejski zaprojektowano jako obiekt o charakterze stadionu klubowego z otwartą promenadą i geometrią trybun o maksymalnym zbliżeniu do płyty boiska, zapewniając miłośnikom wydarzeń sportowych oraz imprez kulturalnych widowisko na najwyższym poziomie. Promenada stanowi zwieńczenie cokołu stadionu, uformowane przez zielone skarpy od wschodu i zachodu, częściowo przez mur z kamienia naturalnego od strony Kanału Piaseczyńskiego i ściany z betonu architektonicznego od strony ulicy Łazienkowskiej. Cokół, na który prowadzą szerokie dojścia zapewniające swobodne poruszanie się kibiców przed, podczas i po imprezach sportowych oraz kulturalnych, stanowi niejako kontynuację terenów zielonych. Na promenadzie odbywa się główny ruch użytkowników, zlokalizowano tu punkty gastronomiczne i toalety. Z tego poziomu dostępne są wejścia na dolne oraz górne trybuny stadionu.

Przyjęte rozwiązania

Surowe materiały, wyeksponowane trybuny, geometrycznie ukształtowane skarpy oraz lekki dach w połączeniu z parkową zielenią tworzą subtelną kompozycję. Bryła obiektu, zaprojektowane otoczenie i wybrane materiały od strony północnej są odpowiedzią na zachowanie miejskiego charakteru ulicy Łazienkowskiej. Została tu stworzona pierzeja zapewniająca dostęp do takich części budynku, jak biura, muzeum klubu, sport bar, sklep kibica oraz kasy, które użytkowane są w dużym stopniu w dni niemeczowe. Trybuna zachodnia w połączeniu z boiskami treningowymi pełni funkcję zaplecza sportowego. Przewidziano tu również trybuny VIP, część restauracyjną z bezpośrednim widokiem na boisko, prywatne loże oraz trybunę dla mediów. Zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi zachowano elewację zachodniej trybuny głównej stadionu wybudowanej w roku 1930 i wkomponowano ją w nową bryłę obiektu. Pod promenadą stadionu, od strony wschodniej oraz południowej obiektu, zaprojektowano dwupoziomowy parking – ogólnodostępny w dni niemeczowe. Podstawowym elementem nośnym konstrukcji dachu są powtarzalne, przestrzenne wsporniki stalowe mocowane na najwyższym poziomie górnej trybuny do żelbetowej konstrukcji wsporczej. Przekrycie części zadaszenia wykonano z tkaniny technicznej wykonanej ze splotu włókien szklanych pokrytych warstwą PTFE (PoliTetraFluoroEtylen/syntetyczny fluoropolimer). To właśnie forma konstrukcji i przekrycia dachu decydują o indywidualizmie Stadionu. W celu zapewnienia możliwie największego nasłonecznienia murawy część zadaszenia bezpośrednio nad płytą boiska wykonano z płyt poliwęglanowych. Korona stadionu, czyli najwyższy poziom górnej trybuny, osłonięta została szklaną obudową, oferując fantastyczne widoki na otaczające miasto. Ergonomiczne siedziska w klubowej kolorystyce, o różnym stopniu komfortu, stanowią dopełnienie oczekiwań użytkowników w nowoczesnych obiektach sportowych.

Dobry wzorzec

Nowy Stadion Miejski Legii Warszawa jest obiektem wzorcowym nie tylko w kraju, ale i za granicą. Komfort dostępu, wygoda, wielofunkcyjność obiektu, łatwość orientacji, jego otwartość i przejrzystość przekładają się na bezpieczeństwo i wysoki standard obsługi zarówno miłośników wydarzeń sportowych, jak i imprez kulturalnych